गद्य  कविता : गन्तव्य
म पटकपटक
त्यो नदिको किनारमा पुग्छु
जहाँ उर्लिरहेको मुल्क‍ो अनि छालहरु हेर्छु
त्यहाँ  एउटा संगीत निस्किरहेको हुन्छ
लेउ लागेको ढुङ्गामा अल्झिएको लहराहरु
पानीको रफ्तार सगै नाचिरहेको हुन्छ
विडम्बना त्यहाँ
दुई किनार जोड्ने कुनै पुल छैन
म हरेक पल
जंघार खोजिरहेको हुन्छु
किनभने मलाई पल्लो किनारमा पुग्नु छ
त्यसैले एउटा दरिलो लौरो काट्नु छ
त्यसैको आडमा छालहरु कटाउनु छ
हो मैले त्यो नदी पार गर्नु छ।

जुन दिन मेरो यात्रा सुरु हुन्छ
छालहरु कटाउन निकै कठिन पर्नेछ
गन्तव्यमा नपुग्दै यात्रा टुंगिन पनि सक्नेछ
रफ्तारले हान्किरहेको मुल्कोले पछार्न पक्कै  खोज्नेछ
कथमकदाचित
यदी मलाई रफ्तारमा बगीरहेको
मुल्कोले पल्टायो भने
मेरो जिन्दगीको पुरै अध्याय सकिनेछ
मलाई डुबाउदै पछार्दै बगाउनेछ
मलाई बेहोस बनाउनेछ
हुनसक्छ प्राण पनि लिन सक्नेछ
मेरा सपना अधुरो हुनेछ
मेरो हार हुनेछ।

यद्यपि  मैले त्यो
पानीको वेगलाई समिप्यमा पारे भने
पक्कै मेरो सपना पुरा हुनेछ
म पार हुनेछु
म त्यो पल्लो किनारमा पुग्नेछु
खुसीले उफ्रिदै चिच्याउने छु
मेरो लक्ष्य पूरा हुनेछ
जिवनको नयाँ अध्याय सुरु हुनेछ
मेरो सपना पूरा हुनेछ
मेरो जित हुनेछ।

कविता : बुढेसकाल

खुम्चेको छ मुजा मुजा सकलमा, छाला त मेरो  सबै
खा`को छैन अझै हरेस कहिले,ढल्के जवानी यसै
लौरो टेक्छु र मात्र हिड्छु जहिले,लाएर चस्मा संधै
पाकेको छ कपाल छैन तर यो, आत्मा गलेको अझै ।।

बूढो भो नि शरीर यो तर  मनै,  मान्दैन मेरो कठै
के के गर्न अझै छ हिम्मत ममा, हार्दैन यो यत्तिकै
साथै लानु कहाँ सकिन्छ धनको,पोका त मर्दा उतै
कात्रो एक रहन्छ अन्तिम घडी , छोडेर जाँदा तनै ।।

के नै पो छ र जिन्दगी जगतमा, जन्मेर मर्नै त हो
यो संसार त छाड्नु पर्छ नियमै, टारेर टारिन्न त्यो
चाहे रोग शरीरमा किन यसै, लागेर ढल्नै परे
हासेरै तन छोडिदिन्छु म त यो, लेखान्त पूरा भए ।।।

रचनाकार: प्रकाश स्याङ्बो
छन्द : शार्दूलबिक्रीडित SSS  IIS  ।SI  IIS, SSI SSI  S